Evliyayı vesile ederek dua etmek

Sual: Peygamberleri, evliyayı vesile ederek, onların hatırına, hürmetine diyerek dua etmenin dinimizce bir mahzuru var mıdır? Cevap:  Resû...

Sual: Peygamberleri, evliyayı vesile ederek, onların hatırına, hürmetine diyerek dua etmenin dinimizce bir mahzuru var mıdır?
Cevap: 
Resûlullah Efendimizi hayatta iken de, vefatından sonra da, vesile ederek dua etmek sahihtir ve caizdir. Bunun gibi, evliyayı, salihleri vesile ederek dua etmenin caiz olduğunu hadis-i şerifler göstermektedir. Peygamber Efendimizin ve evliyanın kabirleri yanında, onları vesile ederek yapılan dualar çabuk kabul olunur. Resûlullah Efendimiz;

(Ya Muhammed, seni vesile ederek Rabbine teveccüh ediyorum) derdi. Vefatından sonra, Eshab-ı kiram bu duayı okurlardı. Taberânînin bildirdiği hadis-i şerifte;

(Çölde yalnız kalan kimse, bir şey kaybederse, "ey Allahın kulları, bana yardım ediniz" desin! Çünkü Allahü teâlânın, sizin göremediğiniz kulları vardır) buyuruldu. Berîkada deniyor ki:
"Allahü teâlâya dua ederken, peygamberleri, salihleri vesile etmek ve vesile olmalarını onlardan istemek caizdir." İbni Âbidînde buyuruluyor ki:

"Resûlullahı vesile kılarak Allahü teâlâya dua etmek güzel olur. Önce ve sonra gelen âlimlerden hiçbiri buna karşı bir şey demedi. Yalnız ibni Teymiyye bunu kabul etmedi. Hiç kimsenin söylemediğini söyleyerek ortaya bir bidat çıkarmış oldu. Böyle olduğunu, imam-ı Sübkî güzel açıklamaktadır." Tezkiret-ül-Evliyâda deniyor ki:

"Talebesinden bir kısmı sefere çıkarken, Ebül Hasan Harkânî hazretlerine gelip, yol uzundur ve çok korkuludur. Bize bir dua öğretin de, önümüze haydutlar çıkarsa onu okuyup kurtulalım dediler. Önünüze bir bela çıkarsa, 'ya Ebel-Hasan' deyiniz buyurdu. Hocalarının bu cevabı, çoğunun hoşuna gitmedi. Yolda, karşılarına eşkıya çıktı. İçlerinden biri, 'ya Ebel-Hasan' dedi. O ve eşyası, hayvanı görünmez oldu. Diğerlerinin mallarını haydutlar götürdüler. Eşkıya gidince, ona, 'sen nasıl kurtuldun' dediler. 'Ya Ebel-Hasan dedim, yanıma gelmediler' dedi. Geri döndüler. Biz ya Allah dedik, Rabbimize yalvardık, soyulduk. Bu, ya Ebel-Hasan dedi kurtuldu. Bunun sebebini bildirmesi için, hocalarına yalvardılar. Siz Allahü teâlâyı, haram giren, haram çıkan bir ağızla, çağırdınız. Bu ise, Ebül-Hasan'ı vesile eyledi. Allahü teâlâ, bunun sesini Ebül-Hasan'a duyurdu. Ebül-Hasan da, bunun kurtulması için dua etti, duası kabul oldu buyurdu."

***
Sual: Ezanı ilk olarak kim okudu? Ezandan önce namaz vakitlerinde ezan yerine ne söylenirdi? Cenaze olduğunu bildirmek için salat okunması caiz midir?
Cevap: 
(Mir'ât-ül haremeyn) kitabının Medine kısmında diyor ki, (Ezan okumak, hicretin birinci senesinde, Medine'de başladı. Bundan önce, namaz vakitlerinde yalnız (Essalâtü camia) denirdi. Medine'de ilk ezan okuyan, Bilal-i Habeşî'dir. Mekke'de ise, Habib bin Abdürrahman'dır. Cuma namazındaki birinci ezan, hazret-i Osman'ın sünnetidir. Önceleri, bu da cami içinde okunurdu. Abdülmelik zamanında Medine valisi olan Ebbân bin Osman hazretleri minarede okuttu. Melik Nâsır bin Mensûr, yediyüz [700] senesinde, Cuma ezanından önce, minarelerde salâtü-selâm okuttu. İsrail Peygamberleri, sabah ezanından önce tesbih okurlardı. Eshâb-ı kiramdan Mesleme bin Mahled, Mısrda vali iken, ellisekiz [58] senesinde, hazret-i Muaviye'nin emri ile ilk minareyi yaptırıp, müezzin Şerhabîl bin Âmire sabah ezanından önce salât verdirdi). (Dürr-ül-muhtâr)da diyor ki, (Ezandan sonra salât ve selâm okumak, ilk olarak yediyüzseksenbir senesinde, sultan Nâsır Salâhuddînin emri ile Mısır'da başladı). Cenaze olduğunu bildirmek için, minarelerde salât okunması muteber kitaplarda yazılı değildir. Çirkin bidattir. Okutmamalıdır. (Tam İlmihal s. 204)

Sosyal Sorumluluk Projesi